بی‌میلی نسبت به مصرف دارو به طور مکرر در میان جوانان اتفاق می‌افتد.

اما این بی‌میلی در میان کودکان ۹ تا ۱۰ ساله یک معضل است.

سه دلیل مهم برای امتناع کودک وجود دارد.

۱-امتناع ممکن است ادامه یک مبارزه برای کنترل رفتار، بین والدین و کودک باشد.

کودکان کم سن و سال را اغلب می‌توان وادار به مصرف دارو نمود.

اما در مورد یک جوان که رابطه‌اش با والدین رو به وخامت می‌رود نمی‌توان با اطاعت اجباری کاری انجام داد.

تلاش هرچه بیشتر والدین برای وادار کردن او به مصرف دارو، با مقاومت بیشتری روبرو می‌شود.

۲- فشار اجتماعی دومین علت امتناع کودک از مصرف دارو است.

این مشکل اغلب وقتی کودک باید دارو را در مدرسه مصرف کند،نمود پیدا می‎کند.

علت این امر این است که کودکان نمی‌خواهند از دیگران متفاوت باشند.

اگر کودکی دارو را حتی نچشیده باشد و یا دیگران راجع به دارودرمانی او چیزی ندانند، احساس کمرویی و وحشت کودک از تصوری که ممکن است دوستانش راجع به او پیدا کنند،کافی است که او را در برابر دارودرمانی مقاومت کند.

۳- برخی کودکان به دلیل سادگی می‌گویندنیازی به مصرف دارو ندارم، مریض نیستم».

تلاش زیاد برای بحث با کودک راجع به ماهیت بیش فعالی و پیامدهای رفتاری آن توام با مشکلات یادگیری، معمولا یا با مجادله یا با انکاری کسل کننده مواجه می‌شود.

یک کودک ممکن است بگوید،اگر دلم بخواهد می‌توانم توجه کنم».

در چنین موردی باید بدانیم پافشاری کودک برای اثبات سلامتش به این دلیل نیست که راجع به خودش احساس خوبی دارد و نمی‌داندکه در تکالیف مدرسه یا رفتارش با مشکل مواجه است.

اتفاقا کودک کاملا آگاه است که در این میان یک چیزی جور درنمی‌آید.

کودک به باور ناراحت کننده‌ای دست می‌یابد که از اقرار به آن امتناع می‌کند.

نوعا هرچه او بیشتر با مشکل اختلال خود ترسانده شود،پافشاری او مبنی بر اینکه مشکلی ندارد بیشتر است.

برای متقاعد کردن او به اینکه مشکلی ندارد معمولا با ناکامی روبه‌رو می‌شویم.

این کار فقط به اندوه کودک می‌افزاید، او را مضطرب‌تر می‌سازد.

باعث می‌شود که او یک مانع نفوذناپذیرتر در مقابل شناخت واقعیت ایجاد نماید.

درست فهماندن علت بیماری به کودک

امتناع کودک از مصرف دارو و انکار بیماری در اغلب موارد به دلیل است که هنوز به کودک خوب بیماری‌اش تفهیم نشده است.

والدین و معلمین سهوا سبب می‌شوند که کودک به خودش با برچسب عدم صلاحیت یا فردی ناموفق بنگرد.

اگر دیدید با جود توضیح کامل شما در رابطه با بیش فعالی باز هم کودکتان منکر بیماری‌اش می‌شود باید از خود بپرسید که چرا از حقیقت فرار می‌کند.

عمده‌ترین دلیل موارد زیر است که باعث ایجاد احساس بد نسبت به خودشان شده است:

• تشخیص نامناسب بیماری
• درک نادرست از بیماری
• تدبیر نامناسب در خانه یا مدرسه در برخورد با بیماری کودک

اگر در ابتدا زمانی را صرف فهمیدن علت امتناع و انکارشان نسبت به مشکلات زیربنایی‌شان کنیم، اکثر کودکان به پذیرش دارودرمانی ترغیب می‌شوند.

درمورد کودکی که برای اقرار به اختلال خود مورد ارعاب قرار گرفته است، نیاز بیشتری به صرف وقت برای حل مشکل داریم.

وقتی که کودک به مرحله‌ی پذیرش محدودیت‌های خود رسید و دریافت که چرا در مواجه با مسئله اختلال خود مقاونت می‌کند، مشکل مصرف دارو طبق تجویز پزشک آسانتر حل می‌شود.

چگونه به کودک می‌فهمانید که چرا باید دارو مصرف کند؟

کودکان باید بدانند که چرا دارو مصرف می‌کنند.

بدبختانه وقتی که از کودکان سوال می‌شود که چرا دارو مصرف می‌کنید، اغلب جواب می‌دهند:

• به خاطر اینکه بد هستم
• دارو کمک می‌کند که خوب بشوم

ما می‌توانیم بدون درگیر کردن احساسات کودک نسبت به عدم شایستگی‌اش یا ایجاد این احساس که داروها برای کنترل رفتار او هستند، علت مصرف را برایش توضیج دهیم.

کافی است به او بگویید که :

مصرف دارو برای اکثر کودکانی که برای تمرکز و کسب نتیجه‌ی حاصل از آن، به زحمت می‌افتند، مفید است.

این توضیح حتی برای کودکی که مشکل رفتاری متوسطی همراه با کنترل ضعیف بر تکانه‌هایش دارد، مناسب است.

ما تحت هیچ شرایطی نباید به کودک دروغ بگوییم.

توضیج مفصل به کودک کم سن و سال راجع به تاثیر مثبت دارو روی از بین رفتن ناراحتی‌اش مفید است.

او کاملا متوجه خواهد شد که حاصل کارش را آسان‌تر به دست می‌آورد و به طور روزافزونی متوجه ارتباط بهتر خود با دیگران می‌شود.

می‌توانید توضیحی مشابه راجع به مفید بودن اثر دارو روی کنترل تکانه یا بدون فکر عمل کردن او، به کودکتان بدهید.

این تجربه‌ها را در بحث با کودکتان برای کمک به بهره‌گیری بیشتر او از چیزهای مثبتی که در حال اتفاق افتادن است تلفیق کنید.

به او توضیح دهید که دارو برای شروع کار کمی به او کمک می‌کند.

منبع: https://www.matabkadeh.com/